Są rośliny, z których można się mniej lub bardziej cieszyć. Cinnamomum zeylanicum jest jedną z tych, na które patrzy się codziennie rano, po południu i wieczorem wyczekując młodych liści...
Udało mi się: pobrać sadzonkę pędową - gałązkę z liśćmi - i zapewnić jej tak dobre warunki, aby zechciała wypuścić korzenie wgłąb podłoża. Czytałem na niejednym forum, że cynamonowiec bywa ciężki w uprawie i nieraz żegnamy się z jego sadzonkami zbyt szybko. Czy to był łut szczęścia, czy dobre warunki nie jestem w stanie powiedzieć, ale na pewno się udało!
Cynamonowiec Cejloński pochodzi jak sama nazwa wskazuje z Cejlonu, czyli ze Sri Lanki. Jego lecznicze właściwości (rozgrzewający, przeciw grypie, wzmacniający oraz inne niekoniecznie znane nam dokładnie) znane były i wykorzystywane od dawna. Drzewo to rosło sobie szybko, będące nieraz inwazyjne. W środowisku naturalnym dorasta od 10 do 15 metrów, lecz obecnie w uprawie rzadziej do tego dochodzi, ze względu na fakt, iż regularnie ścina się trzyletnie gałęzie w celu uzyskania przyprawy korzennej dobrze nam znanej - cynamonu.
Wygląda pięknie: jego liście wyglądają na wręcz szlachetne. Jest spokrewniony z laurem, bowiem oboje należą do wawrzynowatych (Lauraceae). Jego nazwa wywodzi się parwdopodobnie z greki (kinnamon, kinnamomon), gdzie miałby oznaczać "słodkie drewno". To z kolei wywodziłoby się z hebrajskiego quinamom, bowiem jest to roślina biblijna - w Piśmie Świętym wspomina się nieraz o cynamonie.
Aby uprawiać cynamon, znajdź nasiona, roślinę matkę lub kup gotową sadzonkę.
Jeśli chcesz ukorzeniać sadzonkę, przygotuj szklarnię (jeśli szczepka jest wystarczająco mała, możesz wykorzystać 5-litrowy baniak wody), albowiem cynamonowiec jest wybredny. Potrzebuje ciepła (25-30 stopni), przepuszczalnego, piaszczystego, żyznego podłoża. Potrzebuje też dobrego drenażu i nie wytrzyma ziemi gliniastej. Proponuję najpierw moczenie w perlicie/keramzycie, następnie dosypanie piasku z ukorzeniaczem.
O dziwo liście cinnamomum nie wydzielają jak dotąd zapachu, ale są ponoć spektakularnie czerwone w okresie wzrostu. Gdy zacznie rosnąć, dam znać!
Cyprian
Udało mi się: pobrać sadzonkę pędową - gałązkę z liśćmi - i zapewnić jej tak dobre warunki, aby zechciała wypuścić korzenie wgłąb podłoża. Czytałem na niejednym forum, że cynamonowiec bywa ciężki w uprawie i nieraz żegnamy się z jego sadzonkami zbyt szybko. Czy to był łut szczęścia, czy dobre warunki nie jestem w stanie powiedzieć, ale na pewno się udało!
Cynamonowiec Cejloński pochodzi jak sama nazwa wskazuje z Cejlonu, czyli ze Sri Lanki. Jego lecznicze właściwości (rozgrzewający, przeciw grypie, wzmacniający oraz inne niekoniecznie znane nam dokładnie) znane były i wykorzystywane od dawna. Drzewo to rosło sobie szybko, będące nieraz inwazyjne. W środowisku naturalnym dorasta od 10 do 15 metrów, lecz obecnie w uprawie rzadziej do tego dochodzi, ze względu na fakt, iż regularnie ścina się trzyletnie gałęzie w celu uzyskania przyprawy korzennej dobrze nam znanej - cynamonu.
Wygląda pięknie: jego liście wyglądają na wręcz szlachetne. Jest spokrewniony z laurem, bowiem oboje należą do wawrzynowatych (Lauraceae). Jego nazwa wywodzi się parwdopodobnie z greki (kinnamon, kinnamomon), gdzie miałby oznaczać "słodkie drewno". To z kolei wywodziłoby się z hebrajskiego quinamom, bowiem jest to roślina biblijna - w Piśmie Świętym wspomina się nieraz o cynamonie.
Aby uprawiać cynamon, znajdź nasiona, roślinę matkę lub kup gotową sadzonkę.
Jeśli chcesz ukorzeniać sadzonkę, przygotuj szklarnię (jeśli szczepka jest wystarczająco mała, możesz wykorzystać 5-litrowy baniak wody), albowiem cynamonowiec jest wybredny. Potrzebuje ciepła (25-30 stopni), przepuszczalnego, piaszczystego, żyznego podłoża. Potrzebuje też dobrego drenażu i nie wytrzyma ziemi gliniastej. Proponuję najpierw moczenie w perlicie/keramzycie, następnie dosypanie piasku z ukorzeniaczem.
O dziwo liście cinnamomum nie wydzielają jak dotąd zapachu, ale są ponoć spektakularnie czerwone w okresie wzrostu. Gdy zacznie rosnąć, dam znać!
Cyprian
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz